1990 yılı yaz aylarıydı. Bir otelin kat hizmetlerinde staj yapıyordum. Bütün gün o kat senin bu kat benim dolaşıyordum sessiz sedasız. Yapacak pek bir iş yoktu. Her katı temizleyen bir teyze vardı zaten. Ben işlerin nasıl ilerlediğini gözlemliyordum sadece. Bir gün öğlen saatlerinde dışarıya çıkıp müzik mağazasındaki kasetlere bakmaya başladım. Vitrinde bu albümün kapağını görünce ilgimi çekti. Daha önce kışın, dayım bana grubun 'Painkiller' albümünü almıştı. Yani yayınlandığı sene dinleyenler arasındaydım ve herkes gibi ben de çok etkilenmiştim. Tabi o albüm benim grupla ilk tanışmamdı. Daha öncesine dair bir bilgim yoktu. O zaman internet'de yoktu ki açıp araştırayım. Aldım gitti. Otele döndüğümde katlardan birinin koridorundaki bekleme koltuklarına oturup kasetin jelatinini çıkarttım. Hiç unutmuyorum. Öğleden sonraydı ve güneş ışığı camlardan koridora yansıyor, uçuşan tozlar bile görünüyordu. Kasetin iç kapağını biraz inceledim. Bir baktım ki albüm 1977'de kaydedilmiş. 'Vay anasını' dedim 'demek bu adamlar o kadar eskiler.' Çok merak etmiştim albümü ve eve vardığımda kasetçalardan gelen müzik beni şaşırtmıştı. Painkiller'den oldukça farklıydı ve müziğe ısınmam biraz uzun sürdü.
Sonrasında bir ısındım pir ısındım. Dinledikçe tatlandı adeta bir şarap gibi. O albümdeki soloları duyunca, Slayer'in kimi örnek aldığını da öğrenmiş oldum tabi. Slayer'ın 'South of Heaven' albümündeki şarkıların soloları bana çok orijinal gelmişti. Oysa Slayer'dan büyük Judas Priest varmış. Kaldı ki o albümde Judas Priest'den de bir cover şarkı varmış. Şarkıyı yazanların isimlerinin farklı olduğuna dikkat etmiştim ama Judas Priest olduğunu bilmiyordum. Dediğim gibi o zaman internet yoktu. Hatta sorabileceğim herhangi birini bile tanımıyordum.
Zamanla 'Sad wings of destiny' zihnime her notasıyla yerleşen albümlerden birisi oldu. Piyasada olan tüm sürümlerini aldım. Plak sürümü hiç kuşkusuz en keyifli olanlardan birisi. Dinle, dinle bitiremedim bu albümü. Daha da böyle senelerce devam eder gibi görünüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder